Ο φερρίτης είναι ένα σιδηρομαγνητικό οξείδιο μετάλλου. Όσον αφορά τις ηλεκτρικές ιδιότητες, η ειδική αντίσταση του φερρίτη είναι πολύ μεγαλύτερη από αυτή των στοιχειωδών μετάλλων ή μαγνητικών υλικών από κράμα, και έχει επίσης υψηλότερες διηλεκτρικές ιδιότητες. Οι μαγνητικές ιδιότητες των φερριτών δείχνουν επίσης ότι έχουν υψηλή διαπερατότητα στις υψηλές συχνότητες. Ως εκ τούτου, ο φερρίτης έχει γίνει ένα μη μεταλλικό μαγνητικό υλικό που χρησιμοποιείται ευρέως στον τομέα του ασθενούς ρεύματος υψηλής συχνότητας. Λόγω της χαμηλής μαγνητικής ενέργειας που αποθηκεύεται στη μονάδα όγκου του φερρίτη, η μαγνητική επαγωγή κορεσμού (Bs) είναι επίσης χαμηλή (συνήθως μόνο 1/3~1/5 καθαρού σιδήρου), γεγονός που περιορίζει τη χρήση της σε χαμηλές συχνότητες που απαιτούν υψηλότερη μαγνητική ενέργεια πυκνότητα.